Pas als je de afrekening ziet weet je wat de kosten zijn. Op sommige laadpalen staat een deel van de informatie over de kosten, maar nooit het volledige verhaal. Er is geen enkele eenvoudige en snelle manier zoals een display die je gewend bent bij het tanken van diesel/benzine of gas te hebben. Daar staat simpelweg per eenheid wat je gaat betalen. Vooraf dus.
Per laadpaal, per aanbieder, per kaart die je gebruikt dus, heb je een ander tarief. Wel eens bij de Shell, Esso, Tinq, Total of Tamoil gestaan en gekeken wat het verschil in literprijs is als je met je pasje van de ING, ABN of Rabobank betaald? Je gaat er blind van uit dat dat steeds hetzelfde is, namelijk de op de display aangegeven prijs. Dit werkt dus nog steeds niet voor het opladen van je elektrische auto. Daarnaast zijn ook de prijzen voor de stroom bijna net zo wisselend als die van benzine/diesel en gas kunnen zijn.
Prijzen van € 1,- tot € 3,50 per liter!
Als je de bedragen van € 0,29 tot ca. € 0,92 die je op dit moment bij de verschillende laadzuilen omrekent naar het equivalent in literprijs voor benzine, dan kom je op deze verschillen!
Bij een stijging van de benzineprijs van € 0,25 staan de kranten bol, is er online en op tv een enorme discussie gaande over de onbetaalbare literprijzen. Als de stroomprijs van de laadpaal dergelijke variaties laat zien hoor je vrijwel niemand. Reden: electrische auto’s zijn vrijwel altijd zakelijk geleased. Dus de bestuurder interesseert het niet, want de baas betaald. Pas als de particulier versterkt op deze markt komt zal de weerstand tegen dit absurde systeem toenemen.
De particulier zal de markt openbreken voor stroomprijzen bij de laadpaal
Of het nou om snelladen of langzaam laden gaat, zolang voornamelijk de baas de rekening betaald zal de weerstand tegen absurd hoge en ondoorzichtige laadtarieven klein blijven. Pas als de particulier meer en meer ook gaat laden buiten zijn thuislaadpaal om, dan zal er weerstand komen.